Me gusta Nicaragua..

Hola mi fidelidad muchachas y muchachos, aqui una otra narracion por mi!

Mi gusta Nicaragua.. ik begin toch wel te vallen voor de charmes van dit land. Zijn het de random dingen, de mooie natuur, de leuke mensen of toch de mooie taal Spaans? Of gewoon een mengeling van alle? Ik denk het laatste.. Genoeg sentimenteel gedoe voor nu, back to reality!
Na het Granada avontuur was het toch weer tijd om te gaan werken. Dit keer gingen ik en Simone naar een ander onderzoeksgebied genaamd Pila. Was wel vet, vooral omdat ik ZO’N ontzettend vet insect heb gezien (het bleek een cicade te zijn ipv een mot) en natuurlijk de nodige mariposa’s heb gespot! Uiteraard was de luchtvochtigheid +85% en de temperatuur +27 graden dus jullie raden het al: hoge temperatuur + hoge luchtvochtigheid= drijfnatte, zwetende Rachel (en dat gebeurt vrijwel iedere keer haha).

Na een rustig dagje Laguna was er ineens spektakel in huize Biologica! Er speelt een strijd tussen Jeffrey en de buurman (waren vroeger collega’s maar dankzij een of ander misverstand of weet ik veel, zijn ze nu gezwore vijanden). Het ging zo ver dat Jeffrey zijn huis, kleine schuurtjes/verblijven en een flink lap grond verloor en maar een klein stukje land behield, waar ik nu 5 maanden verblijf. Ik weet niet hoe het verhaal in elkaar steekt (moet beide partijen aanhoren uiteraard), maar stukje bij stukje krijgt Jeffrey zijn land weer terug, dus dat gebeurde die dag! Politie kwam ineens, bestormde een van de verblijven met als gevolg een hoop gekrijs en gejank van de tegenpartij. Uiteraard had ik mijn camera bij de hand (wanneer niet?) en maakte sneaky wat foto’s.

Na de rust was wedergekeerd in de Laguna (er gebeurde de komende dagen niks meer-> we kregen te horen dat de tegenpartij het verblijf terug wilt en indien nodig, met geweld maar tot heden is er niks gebeurt..), was het weer zaterdag. Zaterdag betekend dagtripje of weekendtripje en omdat onze lieve Helen nu permanent is vertrokken, gingen ik en Simone haar bezoeken in het prachtige en zonnige Leon!!

Na een mooie busrit vanuit Managua city langs Lago de Managua en vulkanen kwamen we aan in Leon, de universiteitsstad en mooiste stad van Nicaragua!!
Uiteraard was het busstation vlakbij de markt en dat was weer een drukte van jewelste! Ondanks de drukte was de markt wel de schoonste die ik tot heden heb gezien dus dat beloofde veel goeds voor de stad! In Leon staat de grootste kathedraal van Midden- Amerika, maar aangezien ik niet zo kerkhopper ben, deed het me niet zo heel veel haha. Zolang het eten en het drinken naar me zin is, vind ik het goed ja toch? Toevallig liepen we Helen en haar vriendin Ruby 3 uur voor tijd tegen het lijf dus na een gezamenlijke lunch hebben we de stad verkend, de tour voor zondag geboekt en ’s avonds gingen we EINDELIJK ‘stappen’ in Nicaragua. Voordat ik aan de awesome tour begin, is het ‘stappen’ in Nicaragua toch wel een vermelding waardig :P! Mensen worden helemaal wild van salsa en de marena (Nica dans). Simone heeft wat lessen salsa gehad dus ze stelde voor (omdat ik zo zat te swingen op de stoel) om een dansje te wagen. Nauw.. het was een gigantische flater van nog grotere porporties.. Simone: ‘You need to shake your hips and not your body HAHA’ dan weten jullie hoe het eruit zag.. Ik zag die Nica’s al denken, stomme buitenlanders kunnen ook helemaal niet dansen HAHA. Die mensen bewegen zo sierlijk met hun lijf en heupen, ongelofelijk daar kunnen Nederlanders nog van leren.. dus bij deze: Ik neem salsa lessen in Nederland want als ik weer naar een Spaanstalig land ga, wil ik niet voor schut staan in de plaatselijke kroeg :P!

Over naar de awesome tour de awesomness! Een hike en volcano boarding van Cierro Negro (de zwarte heuvel). Zeer jonge vulkaan die nog steeds actief is, dus super vet natuurlijk! Je had de mogelijkheid om 1. Als een snowboarder naar beneden te gaan of 2. Op het bord gaan zitten en als een slee naar beneden sjezen. Uiteraard koos ik voor optie 2 want, ten eerste; wil ik nog heel aankomen en ten tweede; ik kan voor geen meter snowboarden en ten derde; ik wil naar beneden sjezen als een malle!!
De hike was super mooi, prachtig allemachtig, prachtig uitzicht op andere vulkanen. Ontzettend warm (de vulkaan was zwart dus duh!), niet zo erg verbrand maar keihard genieten.
Maar nu.. het volcano boarding. Eerst het pak aan, bescherming aan.. ik begon al te zweten voordat ik dat pak überhaupt aan had! Ik had een pact met de chica’s dat ik als laatste ging maar ik stond helemaal strak van de adrenaline dus ik ging als eerste om het record van 72 km/h te verbreken :P.. Na niet luisteren naar de instructies ging meneer van start..

HAHA ik begon te hoog dus mijn board zat al vol met gravel voordat ik naar beneden ging, HAHA wat een hel. Het sturen ging ook al niet en om de 50 meter moest ik mijn board half leeggooien want het liep vol met gravel (maar het moest helemaal leeg zijn HAHA) en ik ging weer verder. Ineens ging ik snel en dacht.. Yes, eindelijk! Maar helaas, het was van korte duur :P.. Ruby en Helen racete mij nog voorbij ook, HAHA wat een verschrikking! Ze hadden gezegd ‘I have never seen such a dust gravel cloud like that before’ HAHA dat was ik uiteraard.. Simone ging zo hard naar beneden (potverdikke, dat wilde ik ook!) dat ze werd gelanceerd vanaf haar board maar ze had gelukkig niks (was wel grappig om te zien :P).. Ik deed mijn beschermpak a.k. zweetpak uit en keek naar mezelf en schrok er gewoon van! Ik zat helemaal onder de zwarte gravel en stof. Kleren, lijf alles HAHA.
Notitie voor mezelf: Doe geen witte kleren aan als je gaat volcano boarding op een zwarte vulkaan.. Mijn baard was ineens zolang dat het mijn schouders raakte, wat toch niet misstond zeiden de chica’s HAHA (gelukkig geen foto van :P). Na een welverdiende douche (ik vond dagen later nog steeds gravel en stof in mijn oor, neus en haar), was het tijd voor Indiana Lauwerijssen en muchacha Simone om terug te keren naar Laguna..

Haha die week wilde ik graag naar Rios (dat gebied dat ZO ver weg is.. oftwel de andere kant van het meer) om een onderzoeksveldje te maken. Nu niet met de auto en de benenwagen.. nee, met de FIETS!! Omg.. ik heb nog nooit zo afgezien met de fiets (al kreeg ik van die zware klimmen (+ 100 meter steil naar boven) wel krachtige buikspieren :P). Vanaf het pad nog 300 meter het bos in met de fiets door de kleine kreekjes en bomen. Na EEN UUR EN KWARTIER kwamen we eindelijk aan.. en het werk moest nog beginnen.. wat een waanzin! Maar gelukkig wel super vette dieren gespot, dat verzachtte de pijn :P.. Verder is die week weer niks spectaculairs gebeurd in huize Estacion Bioloigica.. Oh jahwel! Er kwam een nieuwe vrijwilliger om de hoek loeren, een Nederlandse chica, Miriam Hopman! Gezellig, nu is het Nederlands front 2 man sterk KABAM! Donderdag een meet en greet met Helen en Ruby in Granada city! Met zijn alle eropuit a la noche en ik vond het toch wel tijd dat ik meer dronk dan normaal :P! Dankzij de hulp van bar Nectar (die dubbele rum inschonk bij iedere cocktail), de 2 flessen wijn met Miriam bij een restaurant en de nodige rum en bier in een andere bar ging het toch wel heel snel ineens :P, met als gevolg dat ik (wat bijna nooit gebeurd) een beetje hoofdpijn had de volgende ochtend (A), maar ik heb niks voor niks aspirines meegenomen :P. We hebben alle flink genoten en ik heb weer flink wat onzin uitgekraamd en andere buitenlanders ‘lastig’ vallen wat ze wel konden waarderen!
Jeej! Alweer zaterdag dus erop uit, of soort van! We hadden geen plannen (ik was uitgepland en Miriam ging met haar chica’s naar Leon!), dus we gingen met Jeffrey naar Managua want er was een soort van feest daar.. Bleek dat feest morgen te zijn, terwijl internet aangaf dat het wel zaterdag was.. weird.. maar ag.. we zijn in Nicaragua dus zoiets gebeurd wel vaker :P Dus beetje rondtouren die dag en op naar huis dan maar..

Deze week was het kampweek.. Oftewel in het Rios gebied wordt er ‘gekrampeerd’.. en wie waren de gelukkige: Ik en Miriam.. Er werd niet overnacht omdat het heel de week al staat te regenen en vooral ’s nachts dus iedere middag/avond naar huis.. Dus om 5 uur opstaan (!), half 6 vertrekken en om 7 uur aankomen in Rios, zonder ontbijt en energie dus heb medelijden aub.. en dat voor 2 dagen.. De eerste dag waren we vergeten om borden en bestek mee te nemen dus moesten we improviseren om toch wat eten binnen te krijgen :P Gelukkig hadden we de 2de dag een welverdiende hamaca, borden en bestek. La hamaca moesten we zelf vastknopen. Met mijn technische kwaliteiten duurde dat ruim een kwartier HAHA…. Dus ik was tevreden :P en bij deze promoveer ik mezelf van Indiana Lauwerijssen naar senior Indiana Lauwerijssen. Het senior zijn bied goede perspectieven voor de toekomst als ik echt moet ‘kramperen’ wat ongetwijfeld nog gaat gebeuren!

De volgende dag besloot ik na het krampeerverhaal om rond het station rond te huppelen in de hoop gekko’s te spotten en/of te vangen en beide is gelukt :D!! Keihard heb ik mijn eerste gekko gevangen in MIJN gebiedje :P, gemarkeerd, opgemeten maar niet zonder slag of stoot.. Ik ving de gekko met staart en na het meten was het een gekko zonder staart HAHA, ag die groeit wel weer aan!!

Hiermee sluit deze sessie af, mi guapo amigos en smakelijke bonitas!!

senior Indiana Lauwerijssen.