De laatste loodjes in de Laguna..

Hola, hola mi guapo chicos y chicas, como estas?! Het is weer tijd voor het laatste verhaaltje in de Laguna.. jawel.. aan al het moois wat ik heb meegemaakt in de Laguna ,komt er toch een einde aan MAAR dat wil niet zeggen dat dit ook de laatste blog wordt van de (stage)vakantie :P

Het was alweer 3 weken geleden dat ik bijna aan de dood ontsnapte in Isla de Ometepe. Misschien dat jullie het nog herinneren, toen een gigantische slang van 50 cm mij beet, op de grond worp en mij vingers begon te wurgen. De gigantische beet in mijn vinger is nog steeds zichtbaar en is een litteken voor het leven geworden, dank je slang voor deze ervaring :).
Maar goed, het is weer tijd voor de nieuwsflits ‘Wisten jullie dat (toen niet, nu wel)’. Nadat ik achter de computer keihard zat te werken aan het moeilijkste gedeelte van het verslag (het voorblad en het voorwoord) en zat te lurken aan een welverdiende zelfgekochte fles water dacht ik, wat voor belangrijk nieuws kan ik mededelen aan mijn trouwe lezers?
- Dat Henrik en Simone beide weg zijn EN nog wel in het hetzelfde weekend, hoezo geen medelijden met ondergetekende?
- Dat ik nu keihard een tweepersoonskamer voor mezelf en dat ik eigenlijk best opgeruimd ben?
- Dat ik een natuurtalent ben in het opvouwen van bloezen al zeg ik het zelf?
- Dat met een machete pinata’s kapot slaan ontzettend bevredigend is en een gigantische glimlach op mijn gezicht tovert?
- Dat bonen niet meer goed worden verteerd, ze komen er gewoon weer heel uit?
- Dat veldwerk EN vleermuizen vangen nu is afgelopen en dat gebeuren heeft het station vele pakken servetten gekost vanwege het bittere afscheid?
- Dat er dagen zijn dat ik trauma’s oploop omdat mensen mij een Gringo (Amerikaan) noemen of een Duitser?!
- Dat het choquerend is om in de reclame van een kerstfilm voor kinderen de sexlijn te zien?!?
- Dat ik werd gedwongen te kiezen tussen leven en dood…

Met deze cliffhanger van formaat die net zo heftig is als van GTST, was dat het einde van de LAATSTE nieuwsflits vanuit de Laguna.

Ja.. voor het eerst in lange tijd ben ik ontzettend saai geweest.. weekendjes weg?! Niet aan mij besteed, dagjes weg?! Pff waar moet ik heen, ik heb de Laguna en mijn rechterhand. Ah, wat een gedoe als je ineens helemaal alleen in de Laguna ben met Jeffrey… waar zijn mijn zus en broer..
Ze hebben me verlaten.. voor altijd.. alleen in de Laguna… 3 weken lang.. wat een depressief verhaal.. HAHA wat zit je nauw te lullen Rachel.. je hebt wel degelijk iets gedaan, toch?! Laten we bij het begin beginnen!

De pinata die ik voor mijn verjaardag van Simone had gekregen, lag gewoon te wachten tot ik zijn smoel kapot ging slaan met mijn eigen machete. En uiteindelijk was die dag aangebroken, de pinata opgehangen aan een tak.. machete in de hand en beginnen te slaan en slaan.. en slaan (eigenlijk best wel leuk zo op dat hondje inslaan :P) en ineens vloog de hond zonder lijn op de patio HAHA was best wel grappig. En daar vloog zijn achterpoot en daar vloog ineens zijn kop HAHA! De snoepjes waren duidelijk te oud om op te eten maar goed en paar mogen altijd :P.
En toen ineens was ik alleen.. op een vrijdag verliet mijn maatje Simone mij en zaterdag Henrik.. zit ik hier moedersziel alleen, dat kan niet hoor. Gelukkig liet Jeffrey weten dat er nog een groep kwam en 2 andere mensen… en jahoor, daar kwamen ze aan.. 2 oude Britten die helemaal into Jeffrey waren en een groep jonge Amerikaanse gelovigen die zongen voordat ze gingen eten. Nauw, wat een heerlijke verrassing. Gelukkig was ik gewoon keihard aan het werken aan mijn rapport, want ik wil wel een concept afleveren voor mijn vertrek van de Laguna en ik was aan het zwemmen.. en de hond uitlaten.. en internetten.. en films aan het kijken… en wat Spaans studeren… HALLO, de boog kon niet altijd gespannen staan hoor, ik ben een super drukbezet man die gewoon heel snel is afgeleid :).
Desalniettemin was er toch iets pittigs gebeurd in die week. Kerst komt eraan en ik wilde niet de kerst doorbrengen met Jeffrey, echt niet! Dus was mijn plan (dat al vaststond na maand 1 bij mezelf) dat ik bij mijn beste Nica vriendin Aura de kerst wilde doorbrengen. Ze vroeg zelf al aan mij wat ik ging doen met kerst.. ik zei ‘Ja, geen idee, maar wil niet de kerst doorbrengen met Jeffrey’, Aura zei ‘Heb je misschien zin om kerst te vieren bij mijn familie, ik moet het nog wel vragen uiteraard’. Dus ik zei ‘Ja, lijkt me hartstikke leuk’. In werkelijk was ik zo blij, maar je moet wel professioneel en koel blijven. Dus met deze mededeling ging ik toch naar Granada om iets leuks te scoren voor Navidad (kerst). Als een volleerd huisman had ik een boodschappenlijstje opgesteld, goed he. Dus ik nam super hard de bus, ging invitariseren bij verschillende winkels van ‘met welke cadeaus kan ik thuiskomen en daar bedoel ik mezelf niet mee’, pitness blouseje gescoord en een bezoekje gebracht aan een sigaarfabriekje. Werd ik daar getrakteerd op een dikke sigaar, ging bijna kapot van het hoesten, maar na een tijdje oefenen met het zuigen was ik een pro van ongekende klasse. Dus kreeg ik als traktatie een vanille sigaartje mee, wat lief! Ging ik daarna chillen in het park, werd ik daar domweg versierd.. HALLO, handtekeningen deel ik alleen uit op afspraak en stoor me niet als ik een sexverhaal lees in de krant, maar ja.. ze kunnen mijn gedachten niet lezen en mijn arrogant- boze look was het net niet dus.. ‘Hoi waar kom je vandaan?’, Ja uit Nederland, ‘Oh, hij komt uit Belgie’, Hmm ja dus..jeetje.. en als klap op de vuurpijl tippelen daar een paar ladyboys voorbij en roepen tegen de bus ‘Oh, ik wil ook mee!’. Nauw ik verwelkte gewoon op mijn bankje. Ik liep weg en nam een paar cocktails bij mijn bar anders om bij te komen.. was het maar weekend :)..

Ik dacht.. laat ik dit weekend eens braaf zijn en hard aan het rapport werken.. en zwemmen.. en films kijken enz…. Iedereen was weg (joepie!) en ineens zei Jeffrey oh we krijgen een Australiër die Spaans komt studeren, dus ik kreeg hoop dat er toch nog iemand awesome kwam. En mijn gebeden werden gehoord, Jane kwam uit de Hemel gevallen, heerlijk is ze! We hadden gelijk een gespreksonderwerp want zoals jullie weten, ben ik ook in Australië geweest wat ik ontzettend vet vond, dus zei ze op een gegeven moment.. ‘Nauw.. als je weer naar Australië gaat en je gaat naar Perth, dan heb je al een gratis slaapplaats’, nauw ik kon haar wel zoenen! HAHA wat heerlijk, dus Australië staat weer hoog in het lijstje EN ze blijft voor 2 weken, dus gaat rond dezelfde tijd als mij weg= awesome! Dus ik ben niet meer alleen :). Er kwam nog een Amerikaanse vrouw Spaans studeren maar die had een lulverhaal met iets was er met haar vader blabla maar die bleef dus maar 1 dag dus was ik met onze Jane. Heel de week heb ik keihard gewerkt aan het verslag (kiezen wat voor foto je op je voorblad wil hebben, daarop kraak ik mijn hersens nog steeds) en het begon ineens te regenen, maar gelukkig geen regen op mijn laatste bat- hunting night!! Wat was het weer heerlijk zoals altijd.. ah ik ga die goeie ouwe ‘bat’tijd nog missen :). Heerlijk een knaagdier gefotografeerd (een soort van muis, geen idee), een grote pittige spin kwam uit zijn holletje gekropen; heerlijk mee stokje getrokken en ze was nog best sterk ook! en ben ik nog aangevallen door een bidsprinkhaan HAHA. Hij vloog me recht in me gezicht aan en mijn been HAHA! Ik slaakte een kreet van jewelste en viel bijna bij de spin op schoot :P EN als klap op de vuurpijl hadden we een nieuw soort vleermuis gevangen= AWESOME!. Maar wat doe je als je een nieuwe soort heb.. die wilt men bestuderen, opmeten weet ik veel allemaal.. dus de vorige ‘bat’man maakte toen die vleermuizen dood. Dus onze nieuwe ‘bat’man zei tegen mij.. jij bent hier de bioloog, wat zal jij doen? Ik dacht leg het lot maar weer in mijn handen.. Maar goed.. mijn bioloog en wetenschappelijk instinct zei DOOD, maar mijn liefde voor dieren zei LEEF. Het werd DOOD… dus ja.. geen idee of het juiste beslissing was (Jeffrey was verrast dat we dat hadden gedaan) maar goed, gedane zaken kan je niet meer terugdraaien of zoiets :P
Na alle naarigheid en regen was het ineens weekend en dat zegt KERST!!

Aura had me al laten weten dat het goed was en dat Pablo (haar vriend en ‘de grote onderbaas’ van het station) ook meeging! Dubbel tof! Haar familie woont in het noorden van Nicaragua, wat resulteert in een reistijd van 7 uur!! Tijdens de reis van Managua naar Ocotal (plaats van bestemming), kreeg ik gewoon zelfmoordneigingen, ze draaide Celine Dion.. 3 nummers lang.. EN daarna ABBA in het Spaans.. hoezo machocultuur in Nicaragua?! Gelukkig was ik in diepe slaap gevallen en kwamen we dus aan in het noorden. Nauw.. ik vroor gewoon vast aan de grond, wat was het koud ineens! Het was gewoon 17- 19 graden! Vroeg Aura ‘Wil je een sweater?’ Nee joh, ik ben toch geen wat :)! Kwamen we aan, hartelijk ontvangen door haar familie, moest ik gelijk aan tafel want ze hadden al eten klaargemaakt (rijst, bonen en platanos, mijn favoriet :)!) en op naar bed.
Haar familie bestaat uit haar dochter en zoontje (echt een snoesje), haar zus met dochter en haar moeder. Geen man des huizes, ik heb het niet gevraagd, maar ik denk dat ze allemaal hun vriendin hebben bezwangerd en weg zijn gegaan. Afschuwelijk natuurlijk, maar hier is het helaas normaal.. in het huis was geen water om de wc mee door te trekken of om je te douchen. Je moest dus met een emmer met water uit de regenton, op je schijt gooien en ineens ging het weg (ik heb gewoon anderhalve dag niet kunnen poepen omdat ik bang was dat de wc verstopt raakte ofzo haha, ik heb een hele emmer erin moeten pleuren om alles weg te krijgen-> eet smakelijk :)). Moet je emmers over je lijf gooien om te douchen. Hun hebben genoeg aan bv 2 emmers omdat ze zo klein zijn maar voor mij heb je een badkuip vol nodig om alles te wassen.. Maar goed, het kerstverhaal..
Ik kwam uit bed, hadden ze mijn ontbijt al gemaakt en had Aura tegen mij gezegd ‘Je zal je wel heel snel vervelen in huis, dus ga maar lekker in de stad rondhangen’, wat is het toch een schat haha. Dus liep ik met Pablo door Ocotal city en zei Pablo ‘Het hoogste punt van Nicaragua is hier vlakbij dus als je graag wilt klimmen moet je die berg pakken’. Ja, dat moet je geen tweede keer zeggen, dus ging ik die richting op. En ineens kwam ik in een sloppen/ achterwijk terecht.. ook al roept de berg mij, mijn instinct zei ga maar terug naar de stad, dus ik terug naar de stad en gechilld in het mooiste Parque Central van Nicaragua! Wat een heerlijkheid was dit! Na een wandeling over de markt (hier werd ik echt door iedereen aangegaapt!!-> ik was met nog een man de enige toeristen hier) wat spulletjes kopen en toen was het kerstavond. Aura moest wat voorlezen in de kerk dus ik zei ‘Ja, ik wil ook mee!’. Dus ging ik met de moeder van Aura en Aura naar de kerk. Leuk om mee te maken, toch wel een hoop verschillen (een hosti direct in je mondje stoppen ipv in je hand droppen is wel een grote cultuurschok of Jezus uit zijn crib halen en benevelen met een stofje zodat mensen hem aanraken of kussen wat echt de kans op koortslip significant verhoogt). Kerk verlaten zonder koortslip en was het wachten op het kerst’diner’. Bij hun is het traditie om heel laat te eten (het was 12 uur ’s nachts), dus ik lag al te pitten en klopte ze op me deur ‘eten is klaar!’ haha wel grappig. Het is niet zo als bij ons, hier is het minder traditie om samen te eten en te drinken.. Ik had het zoontje van Aura al eerder ontmoet en had nog zoveel snoep over van pa en ma uit NL en nog wat leuke films dus ik dacht, die kunnen ze vast wel gebruiken. En Fabricio was helemaal in de wolken.. ah wat is dat kind toch een schatje! Na afscheid te hebben genomen van mijn ‘andere familie’ was het weer tijd om weer terug te keren naar de Laguna.

Heel de week gewerkt aan het verslag, analyseren van de data, discussie schrijven alles een beetje fatsoeneren en ik kan je zeggen, het ging best wel goed! Ik lig tot nu toe lekker op schema, houd ik van en filosoferen over data en koppelen aan literatuur.. dat is mijn specialiteit al zeg ik het zelf :P
Morgen ga ik met onze Jane naar Volcano Masaya voor de night tour (dus lava zien en vleermuizen, want die heb ik nog niet genoeg gezien) en voor een dansshow in de toeristenmarkt, ik hou ervan. Als klap op de vuurpijl gaan we vrijdagavond naar een heuse honkbalwedstrijd (Granada tegen Chinandeaga), hoe vet is dat! Al wetend dat honkbal hier DE sport is, heb ik er nog meer zin in :P
EN gaan we komend weekend naar Isla de Ometepe (ja, alweer want de andere vulkaan smacht naar mijn goddelijke bergschoenen) dus een heerlijk programma wat het begin is van mijn vakantie in Nicaragua :)…

PS: Wat ging het snel!! Ruim 4 maanden heb ik in de Laguna gezeten en zijn het nu de laatste dagen hier.. ik ga het wel missen.. niet alleen het zwemmen en dat er super lekker eten wordt gekookt in maatje Indiana Lauwerijssen (2x zoveel als een normaal mens en dan nog vragen om meer :P), de honden die nu wel naar mij luisteren :) maar natuurlijk mijn ‘familie’ in de Laguna waar ik de afgelopen maanden nauw mee heb samen gewerkt. Rosa (kokkin) wilde graag een foto van mij (van in de hangmat, je weet zelf) wat ontzettend lief is! Als verrassing geef ik al mijn collega’s 500 corobas (ong 25 dollar) als dank voor hun help en zorgen, hun kunnen het geld goed gebruiken :). Mijn amiga Aura krijgt 700 want ze is zo goed voor me geweest :).
PS 1: Er is een toekan gearriveerd, Toekie genaamd (wat voorspelbaar). Heerlijk beest! In de toekomst komen nog 2 ara’s, dus als er nog mensen naar Nica komen dan kan je ze even lekker begluren.
PS 2: Staalkabel was ZO niet Nicaragua verantwoord, ik zelfs een mail van Lady Gaga dat ze de naam niet Gagalicious genoeg vond.. nauw bij deze is Staalkabel gewist :P (misschien dat de Pittige Pit het mag overnemen of niet Gaga?!)
PS 3: Ik heb net een evaluatie met Jeffrey gehad en voor mijn ‘proces’ en mijn ‘skills’: heerlijk was het.. een 9,2 en een 9,0.. daar kan je mee thuis komen :D WOEHOE

Hasta luego,

Indiana R.B.G. Lauwerijssen