First days as an American..

Beste lieve mensen,

Ik wilde wachten op een nieuw reisverslag maar ik kon mezelf maar moeilijk bedwingen.. Ik heb al zoveel indrukken opgedaan in een paar dagen tijd dat ik er nu al een heel boekwerk over kan schrijven! Laat ik bij het begin beginnen..

Nadat pa en ma mij op het vliegtuig hadden gezet in Brussel, had ik een korte overstap van een paar uur in Frankfurt en van Frankfurt, vervolgde ik mijn naar reis naar mijn eindbestemming Denver. De vlucht ging prima, saaie films en slechte muziekkeuze gefaciliteerd door Lufthansa maar het eten smaakte prima en Taylor Swift heeft me fijn gezelschap gehouden. Ik was een beetje nerveus de avond voordat ik vertrok omdat Gillian (mijn supervisor) mij niet kwam ophalen (ik heb de verkeerde aankomstdatum aangegeven, oeps!) en ik pardoes een shuttle moest fiksen. Ik als een nerveuze Piet gevraagd of Gillian het voor mij kon regelen en gelukkig, dat was gebeurd :). Na anderhalf uur gedoe om langs de security van Amerika te komen.. een hels gedoe iedere keer.. had ik nog 3 minuten om de shuttle te halen. Gelukkig gehaald en ik vervolgde mijn reis naar mijn eindbesteming Fort Collins.

Ik kwam aan in Fort Collins om 7 uur.. de shuttle vertrok om 5 uur en er had de afgelopen week flink gesneeuwt in Colorado wat dus bleef liggen. Dus kan je nagaan, ik zat te verkleunen en te gapen als een slaperig sneeuwpopje. Ik en Gillian hadden nog een dinertje (om 7 uur dus) met enkele studenten en de heerlijke Amerikaanse hysterie kwam direct naar voren. Dat heerlijke overdreven gedoe en te vaak het woord 'like' noemen, ik houd ervan! Ik kwam diezelfde avond aan bij mijn gastgezin en ik werd met open armen ontvangen, wat een fijne mensen! Kelly en Matt, rond de 30- 35 schat ik zo, met 2 kinderen, Micheal is 11 en Jana is 8. Schatten van mensen, er was direct een klik!

Ik was nog niet van de Amerikaanse hysterie bijgekomen of ik werd in het diepe gegooid bij de Colorado State University (CSU). Aangezien het geen fietsweer was, want in Fort Collins kan je prima fietsen, was ik aangewezen op de benenwagen. Van hot naar her gelopen want uiteraard liep ik meerdere keren verkeerd. Het feit is dat de stad is opgedeeld in blokken.. blokken van 1,5 km breed dus. Mocht je ineens denken, verrek ik loop de verkeerde kant op, dan ben je de sjaak.. Na zeker een half uur lopen (ik dacht dat het 10 minuten was want op de kaart is het maar een kleine afstand), kwam ik aan bij mijn afdeling waar ik de komende 6 maanden ga werken. Fijne dingen!

Na de hysterie op CSU reed ik met Gillian naar huis. Omdat ik nog geen Amerikaanse supermarkt van dichtbij heb gezien, werd het de hoogste tijd om deze van mijn bucketlist af te strepen. We reden naar Wholefoods, een supermarkt die bekend staat om zijn 'organic and healthy foods'. Toffe winkel, veel keus maar een beetje boven mijn budget.. al kreeg ik wel de noten gratis mee :)! Diezelfde avond reed Matt mij naar Safeway, een andere supermarkt vlakbij omdat ik geschokt was dat de Griekse yoghurt zoveel suiker bevat, je moet immers ergens over miepmuizen.. Een hoop leuke en nieuwe producten gezien maar ik werd overrompeld door het feit dat er zeker 6 schappen vol stonden met taarten en koeken, niet te filmen. En nog erger en toen brak mijn hart, is dat het gezonde eten een stuk duurder is dan het 'slechte' eten. Hoe kan het bestaan.. maar goed, ik weet wat en waar ik mijn gezonde spulletjes moet kopen om het goedkoopst uit te zijn want he, je blijft student toch :)

In het weekend had ik me voorgenomen om de fiets te pakken en rond te fietsen om de stad een beetje te verkennen.. helaas gooide het weer en mijn naiviteit roet in het eten. Ik was zo dom om geen handschoenen aan te doen in de ochtend aangezien het -20 C had gevroren afgelopen nacht.. ik heb een half uur op bed gelegen om van de vriespijn te bekomen en weer gevoel te krijge in mijn vingers.. gebeurd me nooit meer! Maar de rest van de ochtend genoten van het prachtige zonnige en koude weer in Fort Collins en kreeg ik een lift van een man van 88 (!), zo fit als een hoentje, die me naar een telefoonwinkel bracht zodat ik een Amerikaanse simkaart kon kopen. Ik had geen idee waar ik zoeken moest, dus hij bood aan om mij en mijn fiets naar de AT&T winkel te brengen. Hij had een flinke pickup dus dat was geen probleem. Ik moet zeggen dat de Amerikanen alles voor je doen, ze zijn super gastvrij, aardig, vriendelijk soms tegen het flirtige aan. Top!!

Vandaag (zondag 1 maart) ging ik met Gillian naar de bergen. Hoe vet is dat! Net een paar dagen in Colorado en ik ga NU al de Rocky Mountains beklimmen! Ze heeft 2 honden die ze vrijwel iedere week meeneemt naar de Rockys voor een wandeling. We hebben wel 2 uur gereden tot we op plaats van bestemming kwamen maar de route ernaartoe was al adembenemend! Ik kreeg kippenvel.. Wauw, de sneeuw op de bomen, op de rotsen en de bergen, fantastisch uitzicht! Ze was veel aan het vertellen maar ik heb volgens mij de helft gemist omdat ik met open mond zat te kijken naar de omgeving om me heen. Ik zal mijn foto's delen met jullie maar het geeft niet weer hoe het is om de Rocky's met eigen ogen te zien. We gingen flink hoog hiken (tegen 2800 meter) en aangezien het flink had gesneeuwd op de bergen werd het ipv hiken met bergschoenen, sneeuwschoenwandelen met bergschoenen! Fantastische ervaring en de perfecte workout! Een kleine tegenvaller was het feit dat ik nog niet gewend ben aan de hoogte waardoor ik niet zo fit was maar he, wel een slopende wandeling van 11 km volbracht! Na onze hike hadden we wel een biertje en een heerlijke pizza verdient :D..

Dit zijn nog maar de eerste belevenissen van de eerste dagen in Fort Collins, Colorado.. ik ben heel erg benieuwd wat de komende maanden mij gaan brengen! Ik houd jullie op de hoogte :D